İnsan nedir? Biz sadece bedenimiz ile mi varız? Öldüğümüz zaman bedenimiz yok oluyor, yani biz insan olarak yok mu oluyoruz? İnsan klonlamak günah mı? Ne de olsa insan bedeni ile var, dolayısı ile bedeni kopyalanırsa insan da kopyalanmış olur değil mi? Peki Darwin bir şarlatan mı? İnsan denilen yüce varlık nasıl olur da maymundan türer? Değil mi?
Bütün bu sorular ve malum cevapları aslında insanın varlığını sadece etten ve kemikten oluşan bir karkas'ın içine hapseden zihniyetin eseridir. Ben burada yeni bir açılım getirmek istiyorum. Aslında bu açılım yeni bir fikir değil. Ancak mevcut bir fikrin üzerine gidip biraz fikir jimnastiği sonucudur. Belki birçok okuyan diyecek ki, bu zaten bilinen bir gerçek. Ama neden o zaman bu sorular hala günümüzde sorun oluşturuyor? Bunun analizini henüz yapmadım.
Gelelim fikrime: Ruh ile beden ayrıdır. İnsan Ruh'tan ibarettir. Beden ise bu Ruh'un, yani insanın isteklerini yerine getiren bir araçtır. Ayrım aslında çok net, neyin Ruh yani İnsan ile ilişkili olduğu, neyin bedenin bir özelliği olduğu çok net.
Örneğin tüm karakter özellikleri dediğimiz özellikler Ruh yani İnsan özelliğimizdir. Ruhumuzdan gelir. Ancak zeka, çeviklik, vs gibi özellikler bedenin özellikleridir. İnsan çok çalışkan ve iradeli olabilir, ancak beden özelliği olan zeka yeterli değil ise sonuç başarılı olmaz. Bu da İnsan özelliğimizde hayal kırıklığı yaratır. Başka bir insanı sevmek, ancak cinsi çekim değil de gerçekten sevmek Ruhun bir özelliğidir. Cinsi çekim, Ruhun tetiklediği, bedenin takip ettiği bir duygudur. Beden sadece verilen emirleri ve refleks olarak oluşan istemleri yerine getirir. Emirleri veren Ruhtur, yani İnsan'dır.
Bu açıdan bakıldığı zaman yukarıdaki soruların cevapları son derece basittir. Darwin bir dehadır, bedenimiz gerçekten bence maymundan gelmiştir. Ruhumuz bu bedene hükmetmek üzere, beden hayvan vasfıyla oluştuktan çok sonra gönderilmiştir. İnsan klonlamak günah değildir, yapılan sadece bedeni kopyalamaktır, yeni bedenin içindeki insan tamamen farklıdır. Bedenimiz toprak olabilir, İnsan her daim vardır. İnsan'ın zaten bedeni terketmesi ölümdür. Ölüm İnsan ruhunun o bedenin sınırlarının dışına çıkmasıdır.
Dolayısı ile bu açıdan bakıldığında birçok soru manasız kalıyor. Bu fikrimi bir değerlendirin bakalım. Bana çok mantıklı geliyor.
